Abdij van Oriënten

De abdij heette eigenlijk Vallis virginum in Oriente, 'Maagdendal te Oriënten'. Oriënten is een plaatsnaam in de gemeente Rummen, sinds 1977 bij Geetbets gevoegd, die in de 13de eeuw tot het graafschap Loon en later tot het prins bisdom Luik behoorde .

Oriënten is nooit een grote abdij geweest. Het aantal zusters lag bestendig tussen de 12 en de 20. Onder abdis Maria Bollen heeft de abdij haar grootste bezittingen verworven (16de eeuw). Een paar abdissen waren van adellijke afkomst, zoals Margriet van Oostenrijk (+ I604), die oorspronkelijk te Soleilmont intrad, maar aan Oriënten als abdis opgedrongen werd. Het zou haar, en de abdij, slecht bekomen. Margriet werd uiteindelijk in een andere abdij benoemd. Op haar grafsteen stond vermeld dat zij een nicht was van keizer Maximiliaan .

De abdij overleefde nog het edict van Jozef Il, maar werd in 1796 gesupprimeerd. Op 8 september 1798 werden de abdij gebouwen en de inboedel openbaar verkocht.

Van de abdij zijn nu nog enkele 18-de-eeuwse bijgebouwen blijven rechtstaan. De Koninklijke Bibliotheek te Brussel bezit een klein 1 8de-eeuws handschrift uit Oriënten, met een kroniek van de abdij en een kopie van belangrijke archiefstukken (hs. Il 3339 (3913)).

NEEROETEREN

Van de 11de eeuw tot de Franse Revolutie was de gemeente Neeroeteren, bij Maaseik, afhankelijk van de abdij van Thorn. De cisterciënzerinnenabdij Oeteren kende een kort bestaan. Zij moet in 1236 gesticht zijn door Arnold, graaf van Loon. Door een oorkonde van dit jaar gaf hij gronden aan de abdis en het convent van Curia Sanctae Mariae, huis van O.L.Vrouw. Oorspronkelijk lag de abdij in Boutershoven, maar zij verhuisde na vier jaar naar Oeteren. Bekend is verder dat dezelfde Arnold van Loon in 1240 besloot een nieuw conventsgebouw op te richten voor de zusters. Het gebouw was klaar in 1245. Historici vinden geen verklaring voor het feit dat de abdij in 1275 aansloot bij de vrouwenabdij van Oriënten. Het betekent in elk geval het plotse einde van Neeroeteren.